ผมนายแวอับดุลบาซิร กาสง
(SMP) รุ่นที่1 โรงเรียนสุทธิศาสน์วิทยา
เวลาผ่านไป3ปีที่ผมส่วมใส่รองเท้าคู่นี้ไปเรียนทุกๆวันและผมคิดว่ารองเท้าคู่นี้มันดีอ่ะสำหรับผม ถึงดูจากสภาพแล้วไม่น่ามีคนกล้าที่จะส่วมใส่สักเท่าไหร
เพราะเก่ามากและเนื้อผ้าก็ฉีกขาดไปบ้างส่วน แต่รองเท้าคู่นี้พาผมไปหาประสบการณ์
และหาผมไปแข่งขันหลายรายการ และหลายเวทีมาแล้ว และทุกๆรายการที่ผมได้ลงแข่งล้วนได้อันดับต้นๆ
ทั้งนัน นี้แหละที่ผมเรียกว่า " รองเท้าที่สร้างความฝัน
"
และผมก็จะบอกว่าทุกครั้งที่ผมเดินไปรานค้าผู้หญิงส่วนใหญ่ก็จะมองผมแล้วก็หัวเราะ
ผมคิดได้เลยว่ามองรองเท้าแน่นอน
แต่ผมก็ไม่ค่อยจะสนใจสักเท่าไหร
เพราะพ่อผมได้บอกไว้ว่า " ถ้าของยังใช้ได้ก็ใช้ไปเหอะ ” ผมก็ใช้คำที่พ่อได้บอกไว้จนถึงวันนี้
ผมจะบอกว่าร้องเทาคู่นี้ ผมได้ทุนต้อน ม.4
แต่ต้อนนี้ ม.6 แล้ว ผมคิดว่าใช้คุ้มมากร้องเทาคู่นี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น